Hoe realiseer je je goede voornemens?

Geschat wordt dat de helft van ons goede voornemens heeft, maar dat slechts 8% daarvan ze realiseert.  Wat kunnen je doen om bij die 8% te horen?

Het onderzoek van Yale Business School uit 1953 of het vergelijkbare onderzoek van Harvard uit 1979 vertelt ons dat slechts 3% van de afgestudeerden hun doelstellingen hadden opgeschreven. Deze 3% bleek nadat ze na 20 jaar waren opgespoord 10 keer zo veel te verdienen !!!. *) Deze onderzoeken blijken echter nooit uitgevoerd te zijn, maar worden wel heel vaak geciteerd.

 

Gail  Matthews,  professor aan de  Dominican  University  in California heeft vervolgens wél onderzoek gedaan naar de invloed van opgeschreven doelen. Zij  kijkt naar de effecten van opgeschreven doelen, van actieplannen, maar ook naar de effecten van het verantwoorden van de resultaten (in dit geval het wekelijks rapporteren van de voortgang aan een vriend). De resultaten zijn redelijk voorspelbaar:

Dus dat betekent:

1. Zorg dat je aanspreekbaar wordt op de mate waarin je je doelen realiseert. Dit heeft een positief effect op het bereiken ervan. Door frequent te rapporteren over de voortgang aan anderen verhoog je je eigen discipline. Het succes van de Weight Watchers waarbij je wekelijks verantwoording aflegt is hierop gebaseerd. De gewenste  frequentie hangt natuurlijk af van de tijdshorizon van de doelen. Ook bij lange termijn doelen blijkt dat tweemaandelijkse voortgangsreviews effectiever zijn dan minder frequente reviews.
2. Het delen van je doelen en plannen met anderen maakt al een groot verschil. Zodra je je publiekelijk hebt gecommitteerd aan je doelen helpt het je bij het realiseren van je doelen.
3. Zelfs als je alleen je doelen opschrijft maakt je dat al succesvoller dan als je dat niet doet.

Betekenis voor de beoordelingscyclus.

Wat kunnen we leren van het onderzoek van prof. Matthews voor de beoordelingscyclus?

1. Beoordelen doe je op basis van vastgelegde afspraken.

Dat sluit mooi aan bij bovenstaande bevindingen. Ik zie veel beoordelingen en functioneringsgespreksformulieren. Wat mij opvalt is dat afspraken vaak afwezig zijn, vaag zijn of betrekking hebben op slechts een klein deel van het hele functioneren. Als er afspraken worden gemaakt gaan die vaak uitsluitend over verbeteringen of in het oog springende, sexy, projecten. Daarnaast valt op dat gemaakte afspraken vaak in de loop van het jaar al weer achterhaald zijn, maar niet bijgesteld.  Beoordelingen die niet gebaseerd zijn op concrete, betekenisvolle afspraken worden subjectief en verliezen hun legitimiteit in de ogen van medewerkers.

2. Tussentijdse reviews zijn belangrijker dan de beoordelingsgesprekken.

Voor het halen van de doelen zijn de tussentijdse (twee-maandelijkse) gesprekken erg belangrijk. Deze gesprekken moeten dan wel serieus zijn,  op basis van rapportages en niet alleen “benen op tafel” gesprekken.

3. Goede vrienden kunnen een belangrijke rol spelen

Goede vrienden zijn belangrijk voor het halen van je doelen en mogelijk zelfs belangrijker dan een hiërarchische leidinggevende.   Ook zelfstandigen kunnen van dit gegeven hier gebruik van maken. Lees hierover mijn artikel Hoe organiseer je als zelfstandige professional je eigen beoordeling? met daarin een suggestie hoe je je eigen oren kunt laten wassen door een vriend of collega.

 

*) De bron van dit verzinsel is het boek van Mark McCormack, What They Don’t Teach You At Harvard Business School: Notes From A Street-Smart Executive.